Форум сайта «Глобус Беларуси»

[Valery Zeliazei]

***

[evst1972]

В начале темы есть люки Lattelekom и на испанском языке в Могилеве. Оба люка изготовлены на одном из предприятий в Могилеве (под экспортный заказ).

[kalilaska]

РњiРЅСЃРє

[Валацуга]

[Валацуга]

[kalilaska]

Яшчэ Мiнск

[kalilaska]

[kalilaska]

Нарэшце з'явiўся вычарпальны артыкул пра менскiя люкi.
http://news.tut.by/society/453108.html
У дадатак да напiсанага ды выкладзенага раней у гэтай тэме прапаную яшчэ невялiкую замалёўку. Справа ў тым, што хутка ў Менску знайсцi цiкавы люк з гiсторыяй будзе немагчыма. На вялiкi жаль, цалкам выдатныя ў розных сэнсах старыя люкi замяняюцца безгустоўнымi сучаснымi з лагатыпам менскага завода з вулiцы Рыбалкi. Не дзiва, што сярод iх сустракаюцца люкi з памылкамi.



Яшчэ больш прыкра назiраць за палiмернымi люкамi. Сапраўднымi шэдэўрамi ў параўнаннi з iмi выглядаюць адзначаныя ў iнтэрнэтаўскiм артыкуле i вышэй на форуме "тэматычныя" люкi.

Абласная геаграфiя.
У Менску знайшлося месца люкам, напрыклад, са Слуцка.


З Валожына.


Не адстае Рудзенск.


Побач з iм павiнны быць Пухавiчы.


Палiмерны люк са Смалявiчаў.


Сапраўдны люк з Маладзечна.


Геаграфiя Беларусi.
Не дзiва, што першае месца ў гэтай намiнацыi займае Смаргонь. Вось вам "дваццацiрублёвiк".


Наваградак таленавiты ва ўсiм.


Люк з Баранавiчаў.


Ёсць люкi з Гароднi.


Гэта Гомель.


Гэты прыехаў з Магiлёва.


Былы СССР.
Расiйскi палiмер.


Чыгунны "расiянiн".


Шмат люкаў краiн блiзкага замежжа жывуць у Менску больш за паўстагоддзя. З тых часоў радуюць вока легiянеры з "горада нявест",


з горада Кiрава, што на Калужчыне,


з паўночнай сталiцы Расii,


а гэты люк - з падмаскоўнай якасцю,


iркуцкi экземпляр,


"прывiтанне" з Удмуртыi,


люк з сонечнага Кiшынёва,


па ўсёй Асмалоўцы палеглi "зорныя" люкi з Кiева,




прадукт завода "Металист" з Днепрапятроўска,


больш познi прадукт з гэтага горада,


"генацвале" з Тбiлiсi,


"крымнашавец" з Керчы,


"вылучэнец" з Яраслаўля,


"калiнiнградзец",


цi, напрыклад, "пяцiдзесятнiк" з Растова-на Доне...


З тых жа гадоў "палеглi на дарогах" мясцовыя гатункi.










Таксама люкi.
Люк з лiчбай.


Люк, пакладзены навыварат.


Люк-палавiнка.


Люк "дзве палавiнкi".


Саматужныя люкi.




Люк з пранонсам.


Люк, якi кахаюць.


Люк з асфальтам.


Бетонны люк.


Люк драўляны.


Люк-крышка.


Люк з фотазагадкай.




Люк "маленькi".


Новамодны люк для веласiпедыстаў.


Асаблiва цiкавыя люкi-менажнiцы. Гэты гатунак - вынаходнiцтва нямецкiх iнжынераў. Выглядаць ён павiнен так.


Але найчасцей выглядае гэтак.


Мяркую, што нашыя дарожнiкi не заўсёды ведаюць пра асаблiвасцi гэтых старых люкаў. Таму часцяком кладуць iх навыварат цi мяняюць на сучасныя.

Гiстарычныя люкi.
Найстарэйшыя мясцовыя люкi, якiя пакуль захавалiся ў Менску, належаць вадаправоднiкам. Вось iх храналагiчны шэраг пасляваенных саракавых гадоў.






У "Трактарагорадзе" пакуль яшчэ можна адшукаць пасляваенныя люкi з адмысловай "пячаткай".


Але сапраўднай "каштоўнасцю" сярод iх вылучаецца люк менскага завода "Металл". Гэта прадпрыемства iснавала у 1925-1928-х гг., было спадкаемцам дарэвалюцыйнага завода Янiшэўскага. У будучым яго гiсторыю "перацягнуў" да сябе сучасны завод iмя Кiрава.



Сярод даваенных вылучаюцца люкi з сумна вядомага Славянска. Арцель "Красный литейщик" працавала толькi да 1943 года.






З вялiкай доляй верагоднасцi да даваенных належаць люкi з лагатыпам "НКС". Народны камiсарыят сувязi iснаваў да 1946 года.


Да гiстарычных можна аднесцi палiмер з Лiтвы, бо большасць з беларусаў анiчога не ведаюць пра папярэднiка АРЛ, якога звалi Трайдзень.


Напрыканцы менскiя люкi з Галандыi


ды з Iталii.




Гэтым гатункам, як бачым, прыйшлося павандраваць.
Вандруйце i Вы на здароўе.

[HOK]

г. Витебск.