Форум сайта «Глобус Беларуси»

[К�НДУС]

Уся гісторыя Засвіра цесна звязана з манаскім ордэнам кармелітаў босых, якія з'явіліся тут у 1694 годзе. Пазней, у 1713, для іх быў пабудаваны мураваны кляштар і цагляны касцёл. Лёс яго быў цяжкі.
У 1864 годзе касцёл быў скасаваны і ператвораны ў царкву, у 1919 вернуты каталікам. Пасля другой сусветнай касцёл і кляштар не функцыянавалі, у іх памяшканнях месціліся школа і магазін. У савецкі час, улічваючы пазіцыю дзяржавы да рэлігіі, касцёл разбураўся, і толькі ў 1994 годзе быў адноўлены намаганнямі кс. Войцэха Леманьскага.

увеличить до 1200x897

увеличить до 897x1200

увеличить до 897x1200

Але да нашай тэмы. У той кароткі міжваенны час, пробашчам касцёла быў Казімір Сваяк, вядомы беларускі паэт, святар, грамадскі дзеяч. Вядома, у служэннях ён ужываў мову, што было забаронена.



Аднойчы завітаў да яго ў Засвір непрызнаны ў той час беларускі мастак Язэп Драздовіч, вядомы сваімі перадавымі поглядамі.



І вось, седзячы на прыступках драўлянага ганку кляштара, разам з сябрам-паэтам, які ціха напяваў любімыя мелодыі, абдумваючы і дапісваючы пад натхненнем свае вершы, Язэп маляваў.
Графічныя малюнкі "Сваякоў ганак", "Пані Ядвіга" ды іншыя, адзін з якіх праектаваўся як фрэска ў Засвірскім касцёле, зараз захоўваюцца ў Цэнтральнай навуковай бібліятэцы НАН Беларусі і Нацыянальным мастацкім музеі.

увеличить до 897x1200

Лёс абодвух быў трагічны. Казімір Сваяк, неўзабаве памёр, захварэўшы на сухоты, а Язэп Драздовіч, хаця і пражыў яшчэ 30 гадоў, пражыў іх, пакутуя ад беднасці, голоду, чалавечага неразумення, адзіноты.
Але вось зараз мы можам дакрануцца да сваёй гісторыі ды прыгадаць нашых беларускіх талентаў.

Загляне сонца ў наша ваконца,
Хатку асвеціць праменьмі...

О, край мой родны! Куды я ні гляну
Дзе лёс мой дзіўны мяне не закіне
Сам мной ты ўсюды ў кожнай гадзіне...

увеличить до 897x1200

увеличить до 897x1200

увеличить до 897x1200