Форум сайта «Глобус Беларуси»

[Ростислав]

Я был там, недалеко совсем. Живу на Берестянской, вокруг кладбища с собакой хожу каждый вечер...
У Кузьмы Чорного новый памятник, видимо, совсем недавно заменили, раньше был серый, такого же типа как и большинство вокруг. Павлюку Трусу обновили надпись на памятнике, судя по фото. Там ещё по соседству Змитрок Бядуля лежит.
Когда к очередному официозу облагораживали воинские захоронения солдат Отечественной войны, снесли простенькие и неказистые надгробия послевоенных лет и поставили новые и красивые. Поставили не туда, где лежит погибший солдат, а по какой-то своей системе. Надгробий сделали меньше, чем было захоронений, и некоторые родственники не смогли найти фамилии своих близких. Приходили и возлагали цветы на то место, где по их памяти, была могила раньше.

[Валацуга]

Работа над ошибками





Немного осени Военного кладбища

[Zmicier]

[Валацуга]

Магіла мамы Стэфаніі Станюты



Магіла ахвяраў пажару ў клубе НКУС

[kalilaska]

Эдуард Самуйлёнак пайшоў з жыцця ў 31 год, але, цяжка хворы на сухоты, бачыў «Будучыню» iншай сонечнай краiны.


Мiж iншым


Якава Кругера i яго вучняў, Суцiна ды Кiкоiна, падзялiла новая краiна.


Мiж iншым


Сяргей Кавалiк – шматковы герой кнiг Захара Шыбекi аб дарэвалюцыйным Мiнску.


Мiж iншым

[kalilaska]

На надмагiллi кампазiтара Аляксея Туранкова ўжо амаль шэсць дзясяткаў гадоў можна пабачыць надпiс " От Союза композиторов БССР, любящей жены и друга". Кiм быў той загадкавы сябар, што застаўся невядомым, але цi не самым надзейным спадарожнiкам занядбанага ўладай музыкi? Хто абвясцiў сябе сябрам "ворага народа"?



Аляксею Туранкову было наканавана двойчы адракацца ад самога сябе. Спачатку шматлiкая духоўная музычная спадчына глыбока веруючага чалавека, кампазiтара, удзельнiка I Сусветнай вайны, схавалася ад вачэй новых улад. Потым надышло абвiнавачванне гэтымi ж уладамi ў калабарацыянiзме. Дачакацца рэабiлiтацыi Туранкову не давялося. Знiклi з новага жыцця нават савецкiя творы кампазiтара.

Не захаваўся i дом кампазiтара на Савецкай вулiцы, што перажыў II Сусветную вайну, але стаў ахвярай пашырэння праспекта. Па тым месцы iмклiвыя аўто зараз кiруюцца ад плошчы Незалежнасцi ў напрамку цэнтра...

Раз-пораз цераз змярканне перадпасхальных вечароў чуецца з царквы на мiнскiх Вайсковых могiлках знакамiтая "Херувiмская песнь", у смутку якой знаходзяць свой супакой «жыхары» вышэйзгаданых могiлак. У 100 метрах ад хораў, з якiх лiюцца цудоўныя спевы, ляжыць аўтар гэтых спеваў Аляксей Яўлампiявiч Туранкоў. I ён добра ведае, хто быў i застаецца яго самым надзейным сябрам.

[kalilaska]

14 лiпеня 1897 года на тульскiм цыкладроме паспрабаваў сябе ў якасцi веласiпедыста Леў Талстой. Тыя земляныя валы ды некалькi драўляных прамых дошак ужо праз тыдзень былi зменены на пакрыццё з цэменту. Чарговых кардынальных зменаў на веладроме прыйшлося чакаць 115 гадоў. I калi напрыканцы пазамiнулага стагоддзя да перабудовы прывёў вiзiт знакамiтасцi, то крок з XIX у XXI стагоддзе быў зроблены толькi пасля трагедыi з маладой беларускай гоншчыцай Палiнай Жук у 2012 годзе. Але памiж гэтымi падзеямi, у самой сярэдзiне XX стагоддзя, бетоннаму пакрыццю тульскага веладрома была прынесена яшчэ адна беларуская ахвяра.


Пераможцы чэмпiяната СССР па веласпорце на трэку ў гонцы на 1 км, Тула, 1948 год. Першы злева сярэбраны прызёр спаборнiцтваў Барыс Бальшакоў. Фотаздымак з кнiгi «На тульском треке», 2009 г.

У жнiўнi 1950 года пад час спаборнiцтваў тут атрымаў смяротныя пашкоджаннi франтавiк, заслужаны майстар спорту СССР, пяцiразовы чэмпiён краiны па веласiпедным i канькабежным спорце Барыс Бальшакоў. Памяць аб выдатным спартоўцы на Беларусi захоўваюць толькi традыцыйныя спаборнiцтвы па велагонках на шашы памяцi Барыса Бальшакова i гэты помнiк на мiнскiх Вайсковых могiлках.

[Ростислав]

На Военном кладбище власти затевают очередную шкоду. На многих, чуть ли не на всех могилках весят таблички, с предупреждением от КБО, что могила находится в неухоженном и ветхом состоянии и нужно все обновить в течение 2 лет, иначе захоронение будет снесено. Там, где нет оград, кресты помечены либо желтой, либо красной краской.
Есть опасения, что затевается "реконструкция" с грядущим сносом большинства могил простых минчан.