Список форумов Форум сайта «Глобус Беларуси» Форум сайта «Глобус Беларуси»
Основной проект — “Глобус Беларуси
 
 FAQFAQ   ПоискПоиск   ПользователиПользователи   ГруппыГруппы   РегистрацияРегистрация 
 ПрофильПрофиль   Войти и проверить личные сообщенияВойти и проверить личные сообщения   ВходВход 

ООПТ: Логойский район
На страницу 1, 2, 3, 4, 5, 6  След.
 
Начать новую тему   Ответить на тему    Список форумов Форум сайта «Глобус Беларуси» -> Путешествия -> Памятники природы -> ООПТ: Минская область
Предыдущая тема :: Следующая тема  
Автор Сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:27    Заголовок сообщения: ООПТ: Логойский район Ответить с цитатой

Логойский парк

Ботанический памятник природы местного значения

г. Логойск

54°12′19,8″N, 27°50′51,4″E

Романтический пейзажный парк.
Заложен в первой половине 19 столетия на правом берегу р. Гайна. Пейзажный. Сложен из 2 ландшафтных участков. На северном участке сохранились остатки замковых укреплений, валов и рвов, на южном, покатом в сторону реки склоне, в 1815 г. построен 2-х этажный мурованный палац (не сохранился) и заложен плодовый сад. От палаца открываются 3 перспективы с кулисами, образованные парковыми насаждениями и сгруппированные по принципу светового контраста. В парке растут местные древесные породы: липа, клен, дуб, ель. Встречается тополь белый, ясень пенсильванский и др. Используется как городской парк культуры и отдыха.







Подробнее: Парк в книге Федорука


Последний раз редактировалось: Валацуга (09 Nov 2022, Wed, 1:03), всего редактировалось 6 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:28    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Погребищенские родники

Гидрологический памятник природы местного значения

д. Погребище

1,5 км северо-западнее д.Погребище, по обоим берегам ручья Маковза от его истока до деревни Погребище в кв. № 119, 120 Логойское лесничество ГЛХУ "Логойский лесхоз". Из деревни ведёт тропа с мостиком через р.Маковза. Около деревни родники располагаются по северному левому берегу реки.
Родниковые ручьи из кренополей впадают в Маковзу. Ширина ручьёв до 1 метра, глубина 5–10 см. Дно ручьёв песчаное с небольшим количеством гальки.

54.25861/28.01539

По обоим берегам ручья Маковза от его истока до деревни Погребище в кварталах №94 и №95 Логойского лесничества государственного лесохозяйственного учреждения "Логойский лесхоз" находятся многочисленные мелкие выходы подземных вод, образующие обширные болотистые топи (кренополя). Родниковые ручьи из кренополей впадают в Маковзу. Типичный гелокрен. Дебит на самом крупном кренополе до 3 л/с.


Фото Сергей Глиндзич

Подробнее: Родники Погребищенские на родниках Беларуси


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 12:36), всего редактировалось 5 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:35    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Белая Русь

Ландшафтный заказник республиканского значения

Республиканский ландшафтный заказник "Белая Русь" объявлен в Логойском районе Минской области в целях сохранения в естественном состоянии редких природных ландшафтов, ценных лесорастительных сообществ, дикорастущих растений и диких животных, относящихся к видам, включенным в Красную книгу Республики Беларусь, а также мест их произрастания и обитания.

увеличить до 848x1200


Последний раз редактировалось: Валацуга (29 Sep 2021, Wed, 14:53), всего редактировалось 1 раз
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:35    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Логойский родник Святого Николая

Гидрологический памятник природы местного значения

г. Логойск

В 30 метрах на запад от ул.Советской, под оградой православной церкви Святителя Николая, возле моста через реку Гайна. У церкви св.Николая. Родник освящён в честь святителя Николая Чудотворца в 2005г. Он расположен под холмом, на котором сооружён храм святителя Николая Чудотворца. К роднику ведёт пешеходная дорожка от улицы Советской.

54.20199/27.85033

Склон холма укреплён бутовым камнем - выполнена подпорная стена. Родник каптирован с выводом воды через три трубы, над которыми сооружена открытая часовня. Вода разделяется и попадает в две купели. Первая построена и освящена 19 января 2005г. в честь святителя Николая Чудотворца, вторая освящена 20 апреля 2012г. в честь Логойской иконы Божией Матери. Чудодейственная икона пропала в Советские годы. Спис с неё хранится в храме святителя Николая Чудотворца г.Логойск. По православным путеводителям родник течёт из-под алтаря храма. Очень сомнительно. Температура воды в купелях около 9°С. Родниковые ручьи из купелей впадают в реку Гайна. Дебит: 180 л/мин. У православных верующих считается, что вода родника помогает от духовных недугов, а также от болезней ног, язв.



Подробнее: Родник Святителя Николая на родниках Беларуси


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 12:41), всего редактировалось 3 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:36    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Святы Камень (Богаў Камень, Цудатворны Камень, Дажбогаў Камень)

Культовый камень / Аб’ект нематэрыяльнай культурнай спадчыны "Традыцыі шанавання Святога каменя"

в. Крамянец

Ускраек лесу за 0,6 км на ПнУ ад вёскі. 5 ямак.

У спісе нематэрыяльнай культурнай спадчыны:
Жыхары в. Крамянец называюць камень Святым і ходзяць да яго раніцай у першы дзень Вялікадня, на Сёмуху, Яблычны Спас, Пакроў, прыносячы дары ў выглядзе традыцыйных абрадавых страў, грошы і інш. Дзве вялікія авальныя лункі на камені называюць “божымі слядамі”, вада ў іх пасля дажджу лічыцца святой, ёю лечацца. Кажуць, што найбольш вада ў іх дапамагае ад хвароб вачэй. Абракаюцца ля каменя ў любы час. Некаторыя ходзяць да яго ў нядзелю, чыста апрануўшыся, як у царкву. Многія, ідучы ў лес і з лесу, пакідаюць ля яго частку назбіраных грыбоў або ягад, кветкі. Цяпер наведваюць падчас сямейных урачыстасцяў – маладыя пасля вяселля, госці імянінніка ў дзень яго нараджэння, у іншых выпадках. У засуху ўдовы выклікаюць дождж, адкаціўшы з-пад каменя каменьчыкі і, падважыўшы камень на вялікіх калах у рост чалавека, пакідаюць іх уваткнутымі ў зямлю пад каменем. Не пазней, як на трэці дзень, пойдзе дождж. Калі ён ужо не патрэбны – калы вынімаюць і дробныя каменьчыкі падкочваюць на месца пад камень. Дадзеная практыка шанавання каменя ў в. Крамянец унікальная для краіны, бо дайшла ў жывой традыцыі да нашага часу. Мясцовая супольнасць лічыць камень сваёй святыняй, старэйшыя жыхары далучаюць да практыкі шанавання дзяцей і унукаў, такім чынам перадаючы традыцыі ў сям’і. Існуе і пераемнасць сярод дарослых жыхароў супольнасці: да каменя пачынаюць хадзіць людзі, што пераехалі ў Крамянец ужо ў сталым узросце, да рытуалу выклікання дажджу далучаюцца маладыя ўдовы, якія, пакуль муж быў жывы, не хадзілі да каменя.







Нельзя было сдвигать с места и поклонный Святой или Даждьбогов камень вблизи д. Кременец Логойского р-на Минской обл. Однажды помещик решил положить этот валун в фундамент своего нового дома. Камень стал «плакать», и на нем все время проступала вода. Дом начал гнить, а члены семьи заболели. Тогда помещику приснился сон, в котором камень просил вернуть его на прежнее место. Помещик повез камень назад. Когда камень везли на стройку, то его едва дотянула четверка лошадей, а когда возвращали, то легко справился и один конь. (Валерий Винокуров, Людмила Дучиц, Ирина Климкович).

Няма надзейных фактаў, якія б сцвярджалі, што сакральны камень сапраўды быў Дажбогавым, а таму літаратурная назва Крамянецкага валуна не можа з’яўляцца сведчаннем таго, што на Лагойшчыне, як і на ўсім абшары Беларусі, шанаваўся летапісны Дажбог. (З. Скварчэўскі «Па слядах багоў: нарысы беларускай міфалогіі»)

***

Катэгорыя элемента: Светапогляд людзей, міфалогія » Традыцыі ўшанавання камянёў
Веды і навыкі, якія могуць быць карыснымі і цікавымі сучасным спажыўцам:
Сакральная функцыя каменя (носьбітамі традыцыі лічыцца, што дае здароўе, дождж, дабрабыт) застаецца цікавай для сучаснікаў. Прыехаць палячыцца можа любы чалавек, але далучыцца да цырымоніі выклікання дажджу асобам, якія не з’яўляюцца часткай мясцовай супольнасці, магчыма выключна са згоды супольнасці. Таксама камень цікавы як прыродны аб’ект, бо ён узяты ў 1987 г. пад ахову дзяржавы як камень-следавік перыяду бронзавага веку. З гэтай нагоды ля каменя пастаўлены ахоўны знак, чым вельмі ганарацца жыхары Крамянца, ахвотна дэманструюць знак сваім гасцям з іншых мясцін.Жыхарам Лагойскага раёна будзе цікава даведацца больш пра Святы камень праз публікацыі ў прэсе, Інтэрнэт, дакументальныя фільмы, непасрэднае наведванне гэтага месца. Раённыя ўлады зацікаўлены ў развіцці турызму ля гэтай мясціны, на што жыхары в. Крамянца далі згоду. Сярод беларускіх турыстаў, моладзі, што цікавіцца гісторыяй і краязнаўствам, узрастае цікавасць да аб’ектаў сакральнай геаграфіі Беларусі. Яны таксама стануць патэнцыяльнымі спажыўцамі інфармацыі пра Святы камень. Сучасная практыка шанавання каменя арыгінальная таму, што дайшла ў жывой традыцыі да нашага часу
Актуальныя cацыяльныя і культурныя функцыі:
Для жыхароў в. Крамянец Святы камень – святыня, якую шанавалі продкі ў пэўныя дні народнага календара, ахвяруючы яму традыцыйныя абрадавыя стравы, аброчныя палотны, аўчыны, грошы, лячыліся ля яго. Тут яны і зараз лечацца, абракаюцца і выклікаюць дождж у засуху, вераць, што камень дае ім дабрабыт і здароўе. Сучасныя жыхары вёскі Крамянец – праваслаўныя хрысціяне, яны моляцца ля каменя, збіраюць прынесеныя яму грошы і адносяць у царкву, яны папрасілі святара паставіць ля яго крыж і асвяціць гэтае месца, таму што да яго пачалі прыходзіць і прыязджаць чужыя людзі. Для жыхароў Крамянца Святы камень з’яўляецца памяццю продкаў, але не супярэчыць іх сучасным рэлігійным вераванням – яны ўпэўнены, што сляды на камені пакінуты Богам у даўнія часы, таму для іх гэтае месца святое. Да каменя заходзяць каталіцкія паломнікі, што ідуць штогод у Будслаў на фэст у гонар Маці Божай Будслаўскай. Цікавасць да святыні в. Крамянец праяўляе і маладое пакаленне ад жыхароў старэйшага пакалення, што будзе садзейнічаць яе захаванню і пераемнасці традыцый ушанавання. Вельмі істотная сацыяльная функцыя камяня сёння – гэта яднанне супольнасці вёскі, усіх пакаленняў, перадача традыцый маладзейшым, а таксама тым людзям, якія пераехалі на сталае месца жыхарства ў Крамянец або купілі хаты і ўчасткі зямлі пры іх пад дачы, былым жыхарам вёскі, якія жывуць у Мінску, а летам – у родных бацькоўскіх хатах. Некаторыя бабулі па стане здароўя ўжо зрэдку выбіраюцца за межы ўласнага падворку, але правядзенне абраду выклікання дажджу стала адной з істотных нагод сустрэчы ля Святога каменя. Адукацыйная функцыя: інфармацыя пра валун спатрэбіцца падчас складання школьных праграм па краязнаўстве Лагойшчыны
Паходжанне элемента:
Здаўна жыхарамі вёскі і наваколля камень лічыцца святым. Яго так і называюць – Святы камень. Іншай назвы сучасныя жыхары не памятаюць. У 1980-х гг. месца даследаваў доктар геолага-мінералагічных навук з НАН Беларусі Эрнест Ляўкоў, а таксама геолагі Аляксандр Карабанаў і Валерый Вінакураў. Тады 74-гадовая жыхарка Крамянца Зося Рогач расказала, што камень таксама называлі Богаў, Дажбогаў. Хадзілі да яго на Вялікдзень, на Яна, Яблычны Спас, па нядзелях. На Вялікдзень ішлі да ўсходу сонца і неслі чыроныя яйкі, пірог, грошы. Мылі твар, вочы, ногі. У засуху да каменя ішлі 9 удоў, высякалі калы ў рост чалавека і падважвалі імі камень – на трэці дзень ішоў дождж. Каб спыніць ужо непатрэбны дождж, калы вымалі з-пад каменя.Той, хто прыходзіў да каменя, спачатку клаў ахвяру (грошы, палатно, кветкі, хлеб, яблыкі, пернікі). Расказала Зося Рогач і пра тое, што ў Бабрах некалі пан будаваў дом і вырашыў пакласці камень у падмурак. Але камень “плакаў”, зрабіўся сырым, а дом пачаў гніць, сталі хварэць сямейнікі. Аднойчы пан убачыў сон, у якім камень прасіў адвезці яго на месца. Пан назаўтра павёз яго назад. Да хаты яго ледзь давезлі чацвёра коней, а назад лёгка справіўся адзін. Мясцовыя жыхары сведчаць, што раней ля валуна былі капліца і крынічка, вада з якой лічылася вельмі чыстай і карыснай, святой. Леановіч Л.А. кажа “Гэта ж святое ўсё каля каменя. Так было спрадаўна. Потым яшчэ бацюшка пасвяціў”. Рогач Я.А. расказвае паданне пра паходжанне выемак на камяні: “Мне людзі гаварылі. Спускаўся Бог, спусціўся з неба, апусціўся, пастаяў, падняўся, апяць пайшоў, адкуль прыйшоў. Сляды асталіся. …Відаць там, два следа”. Леановіч Л.А. дадае: “А трэці <след> маленькі. Апёрся, можа, рукой?” Змітрок Бядуля ў 1911 г. зафіксаваў у вёсцы падобнае паданне, але па яго звестках ступіў на камень не Бог, а “нейкі святы”, і ад гэтага засталіся не толькі сляды на камені, але і крыніца “адчынілася”. Жыхарка Крамянца Соф’я Мардас, 1951 г.н., перадае паданне, пачутае ёю ад свёкра Івана Андрэевіча Мардаса 1912 г г.н.: “На кладбішчы будавалі капліцу, і поп захацеў пры ёй зрабіць святыню. На 4 парках коней прывезлі Святы камень і паклалі ў фундамент. Эта ж спрадвеку людзьмі перадаецца! І пайшоў дождж. І такі, што проста немагчыма. Тады некаму прысніўся сон, у ім камень гаварыў, што будзе столькі ісці дождж, пакуль ён поўнасцю не схаваецца ў ваду. А кладбішча ў нас на гары, высока… Тады пагрузілі камень і адвезлі на месца – толькі адной парай коней. І дождж сціх”. Раней валун выконваў некаторыя функцыі царквы, да яго хадзілі на Вялікдзень, ля яго ладзілі кірмашы. Не толькі праваслаўная, але і каталіцкая царква вызнала крамянецкі валун святыняй. Каталікі, што жылі раней у Крамянцы, ставілі на камень абразкі. Вакол валуна выбрукавана пляцоўка з меншых камянёў. Бабулі не памятаюць гэтай пляцоўкі з дзяцінства. Маленькія камяні былі ачышчаныя падчас раскопак Э.Зайкоўскага, сам валун таксама быў крыху падняты, ачышчаны ад зямлі. Мясцовыя жыхары-старажылы расказваюць, што на захад да пляцоўкі прымыкаў выступ трапецыяпадобнай формы, таксама складзены з камянёў. Пакуль былі ў абароце капейкі, іх “сыпалі на камень цэлымі кучамі”. (Спіс пісьмовых крыніц і копіі артыкулаў у дадатку)
Апісанне залежнасці элемента ад традыцыйнага культурнага ландшафта, у якім існуе элемент:
Лагойшчына багатая на камяні, што былі прынесены са Скандынавіі апошнім ледавіком. Шмат камянёў у старажытнасці былі надзелены сакральным значэннем. Цікава, што па мясцовых уяўленнях звычайныя камяні растуць, а Святыя – не. З 1987 г. Святы камень як помнік прыроды перыяду бронзавага веку ахоўваецца дзяржавай. Вялікая колькасць камянёў у рэгіёне, у тым ліку "сакральных", абумовіла трывалае развіццё і захаванне традыцыі шанавання камянёў-следавікоў
Матэрыяльныя аб’екты, якія звязаны з практыкай элемента:
Рытуальныя ахвяры валуну: на Спас валуну ахвяруюць яблыкі, на Вялікдзень – чырвоныя яйкі, кавалкі велікоднай булкі. У несвяточны дзень кладуць кветкі, грыбы, ягады, яблыкі, грошы. Часам заходзяць да валуна проста ідучы ў лес. Калі няма нічога з сабой, кладуць на камень хоць галінку.Адзенне захавальнікаў традыцыі шанавання Святога каменя: Калі да валуна ідуць адмыслова, а не па дарозе ў лес, то звычайна прыбіраюцца, як у царкву. Калі прыходзяць на святы, то ў святочным адзенні.Рытуальныя прадметы:Для абраду выклікання дажджу высякаюцца драўляныя калкі ў рост чалавека, на якіх падымаюць камень. У апошнія гады, калі абрад спраўлялі 4–5 жанчын, высякалі 2 калкі на ўсіх, але гэта ўжо сведчыла пра затуханне традыці. Даўней і ў 2012 г. было па калку ўдзельніцу абраду, павінна быць па традыцыі ўсяго 9 удоў.Рытуальная пляцоўка: Пляцоўка вакол валуна выбрукавана маленькімі камянямі, якія таксама з’яўляюцца часткай капішча. Важна захаваць гэтую брукоўку разам з валуном, забараніць чапаць дробныя валуны вакол Святога каменя. Добра было б аднавіць агароджу вакол каменя і зрабіць веснічкі, як гэта было раней, ачысціць калодзеж. Усё гэта – асяроддзе, у якім захоўваўся Святы камень пры памяці жыхароў канца XX і пачатку XXI ст. Пры ўзяцці пад ахову мясцовых легенд і рытуалаў каля Святога каменя неабходна ўзяць пад ахову усю пляцоўку, паколькі да гэтага часу помнікам прыроды лічыцца толькі валун-следавік. Важна абазначыць гэтую мясціну як Крамянецкае свяцілішча. Звесткі пра Святы камень, паданні пра яго і пра традыцыі шанавання змясціць на шчыце пад дахам, узведзеным над веснічкамі. Тут жа, ля ўваходу на агароджаную пляцоўку, змясціць яшчэ адзін ахоўны знак, які будзе сведчыць, што традыцыі шанавання Святога каменя на Крамянецкім свяцілішчы – гэта нематэрыяльная гісторыка-культурная спадчына, узятая пад ахову дзяржавы
Іншыя нематэрыяльныя элементы, звязаныя з практыкай элемента:
Мясцовыя легенды: Перш за ўсё гэта мясцовыя легенды, звязаныя са Святым каменем. Яны аднатыпныя: вучаць, што камень нельга рушыць з таго месца, дзе ён знаходзіцца, бо ён прынясе хваробы і няшчасці, вільгаць ў хату, калі яго пакласці ў падмурак, а калі на іншае месца, то будзе “плакаць да той пары, пакуль вада не пакрые яго поўнасцю”. Святы народнага календара:Народны каляндар і звязаныя з ім традыцыі захоўваюцца сёння толькі ў памяці старэйшага пакалення захавальнікаў традыцыі. Святы народнага календара, па якіх ходзяць да валуна, гэта Вялікдзень, Сёмуха, Ян, Яблычны Спас і Пакроў. Такім чынам, гэта ўсё вялікія святы цёплай пары года. Важна, каб на вёсцы або ў навакольных школах гэтыя святы неяк па традыцыі адзначаліся. Вядома, што Купалле спраўлялі на гары над ракой. На Вялікдзень і зараз ходзяць да Святога каменя да таго, як сядуць разгаўляцца дома. На Яблычны спас носяць яблыкі, як і даўней
Пагрозы для існавання і перадачы элемента:
1. Дэмаграфічная сітуацыя ў в. Крамянец і Лагойскім раёне ў цэлым, як і паўсюдна ў сельскай мясцовасці Беларусі, не спрыяе пераемнасці духоўнай спадчыны. У вёсцы шмат дачнікаў з Мінска, а дзяцей вельмі мала – школа была зачынена ў 2000 годзе. Праўда, у вёсцы будуецца сучасная ферма, для работы на ёй прыязджаюць людзі з іншых мясцовасцей. Але яны не могуць шанаваць валун так, як людзі, якія тут нарадзіліся і выраслі, якія захоўваюць традыцыі сваіх продкаў. 2. Узаемаадносіны з царквой. Будучы праваслаўнымі хрысціянамі, мясцовыя людзі ўшаноўваюць Святы камень цяпер як гісторыка-культурную каштоўнасць (звязаную з жыццём іх бацькоў, дзядоў і прадзедаў). Але і дахрысціянскія павер’і, звязаныя з ім (што да яго трэба прыносіць ахвяры, што ён лечыць, прыносіць дабрабыт і шчасце, што з яго дапамогай можна выклікаць дождж), таксама актуальныя – па традыцыі, як і іх продкі. Для іх гэта рэлігійная святыня, бо на Святым камені, лічаць яны, Божыя сляды. Гісторык Людміла Дучыц называе такую з’яву народным хрысціянствам. Такім чынам, Святы камень можна лічыць помнікам народнага хрысціянства.3. У памяці жыхароў сціраюцца легенды пра Святы камень. Трэба вярнуць іх у свядомасць маладзейшых пакаленняў.4. Умешванне іншых супольнасцяў у традыцыі жыхароў вёскі. Крамянецкі валун шырока вядомы ў вузкіх колах аматараў мінуўшчыны як адзінае на Беларусі дзейснае свяцілішча паганскага паходжання. Звесткі пра яго можна знаўсці ў інтэрнэце. Такі статус вабіць да каменя прадстаўнікоў рознага роду неаязычніцкіх суполак. Ёсць факты іх грубага ўмяшальніцтва ў традыцыі жыхароў вёскі Крамянец, звязаныя з шанаваннем Святога каменя. Яны навязваюць мясцовым жыхарам сваё бачанне гэтага аб’екта і без іх згоды спраўляюць ля каменя рытуалы, якія могуць пашкодзіць святыню. Яны ўчынілі здзек з праваслаўнага крыжа, які жанчыны ўстанавілі ля каменя разам са святаром, паклаўшы яго на сцяжынку ля каменя і ўсадзіўшы ў яго сякеру. Пасля таго, як жанчыны вярнулі крыж на месца, чужынцы ўвогуле яго некуды аднеслі. Да таго ж, не ўсе з людзей, што прыязджаюць у Крамянец, каб проста паглядзець на камень, ведаюць, як правільна сябе паводзіцьу гэтым месцы, як шанаваць камень, што на яго класці. Апошнія два гады на бярозу ля каменя нейкія наведвальнікі навязалі стужкі, што мясцовыя жыхары ніколі не рабілі і лічыць, што гэта неправільна.5. У Крамянцы няма ўстаноў культуры і школы, якія маглі б апекавацца валуном на месцы.


Последний раз редактировалось: Валацуга (06 Dec 2022, Tue, 20:26), всего редактировалось 8 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:37    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Буры камень

Культовый камень

в. Замошша


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 12:44), всего редактировалось 1 раз
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:39    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

След Багародзіцы (Чортаў Ступень)

Культовый камень

в. Дзераўная

Не захаваўся (???)


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 12:45), всего редактировалось 1 раз
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:40    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Родник на Ольховой горке

Родник

д. Мурожное

1км на СЗЗ от д., в поле среди перелеска, западней полевой дороги Мурожное-Яново.

54.31011/28.22478

Родник имеет малый дебит и может пересыхать. Минерализация воды - 131г/л. Вода пресная.


Фото Сергей Глиндзич

Подробнее: Родник Ольховая горка на родниках Беларуси


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 12:48), всего редактировалось 2 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:42    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Мехеды

Родник

д. Мехеды

Родник расположен на юг от деревни Мехеды. От перекрёстка дороги в д.Швабы в южном направлении ведёт дорога в лес. Сразу за окраиной деревни справа будет виден пруд. Нам надо свернуть налево на дорогу вдоль леса. Через 70 метров с дороги необходимо свернуть на тропу направо в лес, которая приведёт к роднику. Место вокруг родника болотистое. За ручьём, в 100 метрах по дороге в лес в начале 20в. существовала смолокурня.

54.26375/28.15686

Родник каптирован железобетонными кольцами. Выполнен в виде колодца. Родниковый ручей впадает в ручей, который впадает, в свою очередь, в ручей Чернооки. Дебит: 0,6 л/мин.


Фото Сергей Глиндзич

Подробнее: Родник около д. Мехеды на родниках Беларуси


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 13:21), всего редактировалось 3 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:42    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Купалаў Камень

Культовый камень

в. Харужанцы





Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 12:54), всего редактировалось 2 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:44    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Липовка

Родник

д. Ганевичи

Название родника по преданию связывают с тем, что родник был окружён срубом из липы. Родник расположен в северной части деревни Ганевичи. Он нанесён на карту РККА 500м 1920гг.

54.29164/28.05428

Два выхода родника Липовка взяты в железобетонные кольца. Ручьи из колец стекают в ручей Липовка. Истоком ручья Липовка считается как раз родник Липовка, но вода появляется выше по течению ручья.


Фото Сергей Глиндзич

Подробнее: Родник Липовка на родниках Беларуси


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 13:21), всего редактировалось 6 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:45    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Святой родник (Святой Троицы)

д. Горно

д. Горно (д. Красное, д. Двиноса)

4км на ЮЗ от д., 1км на С от моста через р.Двиноса, в лесу 61 квартал.

54.58418/28.68583?

Дебит 0,6 л/мин.


Последний раз редактировалось: Валацуга (23 Jan 2022, Sun, 0:42), всего редактировалось 3 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:46    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Белая криница

д. Беларучи (д. Алекшицы)

500м на ЮЗ от центра д., 100м на З от усадьбы "Белые ручьи", 250м на С от дороги д. Беларучи-д. Лусково, на В-обочине дороги в СТ и д. Мерковичи.
Родниковую чистую воду издревле называли белой. Возможно и название деревни связано с родником. Вот что пишет Дмитрий Дубровский: За рекой Вяча, приблизительно в полукилометре от села, возвышается высокая круглая гора — Соловьиная. Это недоступные птичьи угодья, в том числе и соловьиные. Но кроме этого слышен также звонкий переливистый голос ручья, который сбегает по камням, по размытой гальке ручья, которому дают воду источники, бьющие из откоса горы. Ручей журчит по камням и взбивает белую пену, сплывающую вниз. Вот за эти белые игристые «рушники», которые постоянно держатся на воде у подножья соловьиной горы, ручей и назвали Белым. Впадает ручей в речку Вячу. Позже «Белый Ручей» превратился в Беларучье, а затем и в Беларучи.
Сама деревня древняя и впервые упоминается в 1551г. В центре остатки городища эпохи Киевской Руси. К началу 20в. насчитывалост три Храма. Церковь Успения Пресвятой Богородицы возрождена и отстроена в 2006г.
К Белой кринице имеется удобный подъезд. Начинается от дороги д.Беларучи-д.Лусково, 250м на запад от моста через р.Вяча. Если двигаться из Беларуч - 2-й съезд направо. Первый приведёт в агроусадьбу. После поворота необходимо проехать 250м. Криница будет справа от дороги.

54.11723/27.58717

Находится на западном склоне долины р.Вяча, в 300м от правого берега. Рядом (15м) с дорогой. Грунтовые воды аккумулируются мощной возвышенностью к Западу от речной долины и выходят на поверхность в виде достаточно обширного кренополя, подпираемого насыпью упомянутой дороги. К Востоку ниже насыпи имеет выход в виде мощной восходящей струи, каптированной с помощью железной трубы с патрубком-изливом. Образует ручей, стекающий в пруд, связанный с р.Вяча. Дебит: 300…420 л/мин.


Фото Сергей Глиндзич

Подробнее: Белая криница на родниках Беларуси


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 17:09), всего редактировалось 3 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:47    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Родник

д. Выгор (д.Избище)

На берегу р. Двиноса.


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 13:17), всего редактировалось 1 раз
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Валацуга

Почётный
искатель
новых
объектов
для
«Глобуса
Беларуси»



Зарегистрирован: 14.11.2008
Сообщения: 12748

СообщениеДобавлено: 14 Jan 2016, Thu, 21:47    Заголовок сообщения: Ответить с цитатой

Вкусная вода

Родник

д. Гайна

За В-окраиной аг., 600м на С от кладбища по ул.Победы, 200м на Ю от развалин водяной мельницы, 50м на В от пруда, 40м на З от дороги в месте пересечения ЛЭП, под большой отдельно стоящей ольхой.
Агрогородок Гайна имеет внушительную историю. Здесь князем Ягайло был остроен один из семи первых костёлов на Беларуси. Родник "Вкусная вода" почитался с древних времён. В начале 20в. у родника стояла православная каплица. Паломничество совершалось со всей округи. К тому же, совсем рядом действовала водяная мельница. Берега водохранилища, образованные мельницей были близки к роднику. В советское время каплица была уничтожена. Мельница не функционируют, плотина разрушена.
От кладбища по улице Победы в северном направлении ведёт дорога вдоль реки Гайна. Проехав около 600 метров линия ЛЭП пересекает дорогу, а слева будет большая отдельно стоящая ольха, под которой и находится родник "Вкусная вода". От дороги натоптана тропинка. Если проехать ещё 100 метров - налево уйдёт тропа к руинам водяной мельницы, также в Советское время побывшей электростанцией. Дальше дорога начинает поворот направо в сторону д.Родевичи.

54.25298/27.72357

Чаша родника около 80см в диаметре круглой формы, глубина от поверхности воды около 20см. Со дна бьют 5-6 ключей (лимнокрен). На северной стенке чаши над поверхностью воды имеется еще один выход воды (реокрен). Из родника вытекает ручеек, который через 50м впадает в пруд, один из нескольких, оставшихся от былого водохранилища. Дебит: 6,0л/мин. Вода пресная. Действительно вкусная. Верующие считают, что вода "гаючая" и помогает при заболевании глаз.


Фото Сергей Глиндзич

Подробнее: Родник Вкусная вода на родниках Беларуси [b]


Последний раз редактировалось: Валацуга (30 Sep 2021, Thu, 13:51), всего редактировалось 6 раз(а)
Вернуться к началу
Посмотреть профиль Отправить личное сообщение
Показать сообщения:   
Начать новую тему   Ответить на тему    Список форумов Форум сайта «Глобус Беларуси» -> Путешествия -> Памятники природы -> ООПТ: Минская область Часовой пояс: GMT + 3
На страницу 1, 2, 3, 4, 5, 6  След.
Страница 1 из 6

 
Перейти:  
Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения
Вы не можете голосовать в опросах
Вы не можете вкладывать файлы
Вы не можете скачивать файлы