Форум сайта «Глобус Беларуси»

[Валацуга]

Нейк не складваюцца ў мяне адносіны з Карэліцкім раёнам... Мінулую вандроўку па ім сканчаў басанож і мокрым навылёт, і гэтая была нелепей.
Пачыналася ўсё як звычайна











Год сем назад перад касцёлам быў памятны знак у памяць пра Антонія Дамейку,але пасля трагічнага выпадку, калі ён упаў і забіў пад час вяселля маленькага хлопчыка, яго перанеслі падалей ад граху за касцёл.



Гарачкі, Любна, Пясочная... Яшчэ верылась у цуд...







Але ў Трошчыцах у чарговы раз прыйшло разуменне таго, што цудаў не бывае









Ехалі ў Загор'е, каб пабачыць царкву, у якой, кажуць, хрысцілі Янку Брыля. Царкву пабачылі, але ўжо не тую... Колькі разоў міналі яе, а калі вырашылі прыпыніцца... Блізка ўжо не пад'язджалі, але здаецца, што, відавочна, храм не абкладалі цэглай, а збудавалі новы...



Капліца ў Лыкавічах пастарэла, а званіца памаладзела...





Недабудаваная і дабудаваная цэрквы ў Вялікай Слабадзе зусім побач





У Малюшычах пераканаліся, што храмы на Беларусі будуюцца, а вось ваенныя аб'екты руйнуюцца













У Сэрвэч літаральна плылі, але яно таго варта...









У Любанічах намагаемся ўпэўніць адзін аднаго, што пад дажджом беларуская архітэктура выглядае нават лепш





У Луках намагаемся ўзгадаць замовы на засуху...









А ў Асташыне - высветліць лёс Ноя





















Уся надзея на магічны рытуал ля Чортавага каменя



Тут без каменных крыжоў ніяк не абысціся, таму едзем у Цырын







Калі гэта не каменныя крыжы, то што тады?









Пераводзім дух у Бабонеўцы



Нават ветракі ў Дубраве не здолелі разагнаць хмар



Таму Райца толькі з вакенца







Як і Мірацічы







Не, тут без добрых энергетычных могілак не абысціся... Таму едзем варажыць у Лычакаў. Беларускі Лычакаў...



























Лычакаўская царква





І каталіцкая капліца



Сядзібны бровар раней уваходзіў у Збор помнікаў, а зараз, кажуць, што не. Шыльду захавалі як напамінак пра тую падзею.













Прыброварныя будынкі









І вы ведаеце - дождж скончыўся! Ці то таму, што мы нарэшце пакінулі Карэліцкі раён?







Нельга не прыпыніцца ў Валеўцы ля прыгожага парожка на рэчцы Неўда на месцы былога млына





Вёска Ятра. Старая званіца ля месца былой царквы











Непадалёк асвечаная ў 1987 годзе новая царква



Не маглі прамінуць крыніцу ў Косічах, якая славіцца тым, што з яе б'е жывая і мёртвая вада









Падмачыць нашу рэпутацыю яна ўжо не магла і мы накіроўваемся ў Радагошчу, дзе нас сустракае гарадзішча



Непадалёк - рэшткі рэштак сядзібы. З будынкаў, што ёсць на адным вядомым краязнаўчым сайце, акрамя бровара, мясцовыя жыхары нічога не прызналі. Мы яго таксама пазналі з вялікай цяжкасцю





Высветлілася, што гады тры назад быў масавы знос будынкаў мясцовай лякарні ля якой яны, магчыма, знаходзіліся.



Затое нам з ахвотай паказалі будынак, па меркаванню мясцовых, сыраварні. Сыраварняй з'яўлялася аддаленая палова будынка. Бліжэйшая - пазнейшая прыбудова.





Нас нават пусцілі ў самае сакральнае месца любой панскай пабудовы - пограб, дзе найбольш відавочна захоўваюцца сляды былой славы.






(здымкі Диана)

Але самае цікавае тут знаходзіцца за механізатарскім дваром











Едзем да праслаўленага Міцкевічам возера Літоўка, каб ля тутэйшага цмока паставіць кропку ў нашай мокрай справе

[GlobusBelarusi]

[Р’59]

Гарачкі - белыя?